__ Adın neydi?? __

Kente yalnızlık gelirdi sen uyuyunca
Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında
Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi
Aşkın içimde solardı adın bahardı
Eteğini koştururdun sokağımızda
Sokak sus pus olur sana bakardı
Bilmezdin gizliden izlediğimi
Gözlerim gözlerinden korkardı
Hatırlıyorum adın Bahar’dı
Sokakta bir bayramdı durakta bekleyişin
Sanki sonsuz bir ayrılıktı okula gidişin
Bilmezdin her sabah seni yolcu ettiğimi
Yüreğim yol boyu ardından ağlardı
Hatırlıyorum adın Bahar’dı.

Yımaz Erdoğanın gerçek hikayem dediği bir şiir. Hepimiz bu şiiri Soner Arıcanın şarkısı olarak tanıdık. Klibi de çok hoştu kısa pantolonlu bir çocuk aynı mahallede ki genç kıza aşıktır. Ama kız ona çocuk gözüyle baktığı için aşkından hiç haberi olmaz. Çocuksa sabah akşam saçını başını tarar kızı karşılar... İlk izlediğimde klibi gözümün önüne çocukluğum gelmişti. Bizimde mahallemizde bir ablamız vardı ama biz ona abla gözüyle bakmıyorduk =) Yanlış anlamayın, çok güzeldi o bakımdan. Okul bahçesinde akşam üstleri maç yapardık da bazen yoldan onun geçtiğini görünce herkes formunun zirvesinde oynardı ve o bi kaç saniyelik gözden kaybolma süresi dolmadan gol atmaya çalışırdık... Sonra da tartışırdık yok sevgilisi varmış, yok beyaz parkta görmüşler yok zaten yakında evlenicekmiş =) ama tahminen aramızda bi 8-10 yaş vardı.. Hiç bir zaman klipteki çocuk gibi saçını başını tarayıp karşısına çıkan arkadaşım olmadı ama en azından bi ismini öğrenebilirdik... Belki de gerek duymadık... Adın Bahar'mıydı ???

__ All of them... __

Çarşıda kaybolan çocuğun elinde soğuyan anne sıcaklığı hızıyla ayrıldın benden, oysa ben çay bardağında bırakılan dudak payı kadar bile ayrı kalamam senden…

__ İnce Sızım __

Bir bahardın şimdi ayaz
Feryadımı duy biraz
İhtimalim umudum az
Bilirim dönmen zor biraz

Ne verdiysem yanlış aldın
Kabullendim alttan aldım
Uslanmadım sırılsıklam
Ben hep sana hayran kaldım

İnce sızım kalp hırsızım
Beni benden aldım imkansızım
Ağlasam inlesem ne fayda
Nasıl olsa ben hep haksızım

İnce sızım çok yalnızım
Beni benden aldın imkansızım
Ne yapsam ne etsem ne fayda
Nasıl olsa ben hep haksızım...

Bir şarkının sözleri bu kadar duygu yüklü olur sanırım.. Belki şu an hissettiklerimden dolayı bana öyle geliyordur ama öyle sonuçta burası benim sayfam ve ben ne dersem o olur.. Keşke hayat da öyle olsa.. Ne desek o olsa nasıl olsa benim hayatım deyip ne istiyorsak onu gerçeklerştirsek ama olmuyor.. Belki öyle olsa hayata karşıda yine insani bir içgüdü olan sahiplenmenin verdiği kadir kıymet bilmezliği yapıp onun da değerini bilemeyiz.. En çok da zoruma giden bu zaten.. Kendimi hayatın yerine koydum da böyle düşününce, hayat bize her istediğimizi verse ona karşıda kıymet bilmez davranırız.. İnsan neden böyle bir varlık?? Neden birşeylerin kıymetini kaybetmeden anlamaz.. Bu ne ki yaa.. Ya hiç mi kendi içinde muhasebe yapıp hakedene hakettiği değeri vermez.. İllaki önce kendi menfaati kendi mutluluğumu gelir.. Halbuki bilmiyor mu karşısında ki insanın yaşama sevinci zaten seni mutlu edebilmek.. Neyse ne desem boş.. Olmuyor.. Ne yapsam ne etsem ne fayda..

_Çocuk___

ben kimsesiz bir çocuktum, sessiz, kimsesiz başım önümde yürüyordum, bir aşk sonbaharının köşesinden döndüm, sen bana çarptın, ben kalbine çarpıldım, yorulmuştum, o an olduğum yere, kalbine düştüm, şimdi ben sende doğdum, sende yeşerdim, o kimsesiz çocuk senli bir çocuk oldu, sende büyüdü, sende öğrendi senli baharı senli kışı, ben sende bir cocuktum, ben sende bir ......

__ Nisandayız belki ama___

Adını savurur rüzgar, Saçlarının niyetine.
Aşka küserim sonra,ülserim azar,
Azar azar düşer şakaklarıma mart akları.
Bak ne güzel erken bahar açmış ağaçlar,
Bir soğuk vursun da görsünler günlerini!

Adını savurur rüzgar,
Deneyimli bahar niyetine.
Ülserim azar,
Azar azar düşer saçlarıma mart akları.
Ben her bahar pişman olurum.
Erken açar baharlarım,
Soğuk vurur goncalarıma, Toprak olurum.
Martı görünce kaçacak yaz ararım.
Ve gözlerimi kapatırım erken martı sesi duyunca.
Sanki sızım dilime vurmuş sanırım,
Giderken kapattığım kapının kilidi.
Ben her bahar pişman olurum.
Güneşe kanar baharlarım.


Ben yalnızlığa alışmıştım zaten, belki zor olmuştu ama alışmıştım.. En azından yalnızlık beklemediğim şeyler yapmıodu, ya da ne biliim en ihtiyacım olduğu zamanda kalabalık ortamlara bırakıp gitmidou beni... Şimdi yine özledi seni bu kalabalıklarda yalnız kalan......


'' Hayatta senin kadar sevmedim hiç bir şeyi ve hiç bir şeyim az olmadı senin kadar ''


Target............

___ RETURNED __

____ Uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya başlıyorum.. Ev taşımak ne zor bişeymiş, bi de insan bahtsız bedeviyse başına gelmedik kalmaz =)) bu süreçte beyza sayfama bişeler demek isterdim ama sadece bişe karalamış =P saolsun varolsun =) saolasın canım benim çok emeğin var üstümde =P neyse kısaca geri geldim kaldığım yerden yazmaya başlıcam hemde daha sıklıkla hadi selametle_____