Bir beyaz kağıda herşey yazılabilir. Senin dışında, güzelliğine benzetme bulmak zor. Sen iyisimi sana benzemeye çalışan her şeyden bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor. Belki tabiattadır çaresi senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin ve benim bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim. Anlarım bitkiden ama anlatamam toprağın güneşle konuşmasını sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla. Sen bana ışık ver yeter bende filiz çok, köklerim içimde gizlidir. Gelen, giden, açan, solan, bere, budak yok. Bi şiir istersin içinde benzetmeler olan kusura bakma sevgilim heybemde sana benziyecek kadar güzel bişey yok…. yok….

Uzun bir yoldan gelen tedariksiz, katıksız bir yolcuyum. Yaralı yarasız sevdalardan geçtim. Koynumda bir beyaz kağıt boşluğum. Her şeyi anlattım olan olmıyan acıtan sancıtan. Bilsemki sana varmak içindi bütün mola sancıları bütün stablize arkadaşlıklar daha hızlı koşardım sever adım gelirdim gözlerinin mercan maviliğine. Sana bakmak suya bakmaktır. Sana bakmak bir mucizeyi anlamaktır. Sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır. Aşk sorgusunda şahanem yalnız kelepçeler sanıktır. Ne yazsam olmuyor çünkü bilenler hatırlar hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar bahçıvanlar değil tüccarlardır. Sen öyle göz, sen öyle toprak ve güneş ortaklığı, sen tenimde cennet kaygımken sana şiir yazmak ahmaklıktır.

Bir tek söz kalır dişlerimin arasında ben sana gülüm derim gülün ömrü uzamaya başlar. Verdiğim bütün sözler sende kalsın isterim ben sana gülüm derim gül sana benzemeye başladığı için ölümsüz yazdığım bütün şiirler sana başlıyan bir kitap için önsöz.. Sana bakmak bir beyaz kağıda bakmaktır her şey olmaya hazır. Sana bakmak suya bakmaktır. Gördüğün suretten utanma. Sana bakmak bütün raslantıları reddedip bir mucizeye inanmaktır. Sana bakmak Allah’a inanmaktır….

yılmaz erdoğan