__ Neylersin...__

Bir gün bu mahzun sevdadan geriye kalırsa sadece o hüzün kalır, sende anladın ki yapayalnızız, buluşmamız yasak, görüşmemiz uzak, devrilmiş kadehler gibi dönüyor başımız, neylersin...

Ah güzelim incinmiş bir sesi vardır yağmurun, yanaklarına vurduğunda hissedersin, ve bir veda sözcüğü saçlarına titreyen bir öpücükle dokunduğunda, bu anı dondurmaya yetmez nefesin, bir film sahnesi gibi akar gider ayrılık, neylersin...

Biz zaten hiçbir romanda kendi hayatımıza rastlamadık, bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı, tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız, oysa tuttuğumuz balıkları bile yeniden denize bağışlamıştık, biz hayata dair hiç bir yanlış yapmamıştık, Neylersin...

Biz bu sonucu hak etmedik hayır etmedik, ömrümüz bu talana layık değildi, bazen acı vurdu bazen de yağmur, hiç gülmedi yüzümüz hiç büyümedi gülümüz, bizi yalnızca akşamlar kucakladı, biliyorsun sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz....

Bazen acı vurdu bazen de yağmur
Sevgilim gülümse herşey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız neylersin....

Birgün bu öykünün sonuna gelince, ansızın desemki 'hoşçakal canım' unutursun, mecburen unutursun, yıldızlar söner, bu aşkta biter, bazı gün hatırlayınca sessizce ağlarız, neylersin....

Ah bebeğim ah kekremsi bir tadı vardır gözyaşının, dudaklarına sızınca farkedersin, içindeki vurgun aşklar mezarlığında ayrılık ölümden üste yazılınca, gideni durdurmaya yetişmez sesin, bir inme gibi dolanır bedeninde pişmanlıklar, neylersin....

Biz bu aşkı sürdüremezdik inan sürdüremezdik, kalbimiz bu heyecana müsait değildi, bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur...

Unutmasan bile artık unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim bir şiir olarak kalacaksın.....



Yusuf HAYAOĞLU